Alkoholizm a cukrzyca – jak pogodzić terapię obu schorzeń

Nałogowe spożywanie alkoholu u osoby zdrowej doprowadza do rozpoczęcia procesu powolnego wyniszczania narządów wewnętrznych, a następnie śmierci. W przypadku diabetyków kolejność tych wypadków jest o wiele szybsza, co w bardzo krótkim czasie może zakończyć życie chorego. Często bywa tak, że cukrzyk pije wśród znajomych i rodziny. Skutkiem dostarczania etanolu do krwi mogą być niecodzienne reakcje alkoholika. Wówczas osoby towarzyszące zrzucają winę na alkohol, tym samym nie udzieliwszy adekwatnej pomocy. Diabetycy alkoholicy powinni zatem kategorycznie zerwać z nałogiem.

Wpływ spożywania alkoholu na poziom cukru

Alkohol, a dokładnie zawarty w nim etanol powodują u cukrzyka skrajne reakcje organizmu, których przykłady podano poniżej.

Niedokcukrzenie w nocy

Podczas spożywania alkoholu w sposób nałogowy, może dojść do bardzo wysokich spadków cukru we krwi. Dzieje się to za sprawą pracy wątroby, która jest zajęta trawieniem trunków, a nie produkcją glikogenu. W ekstremalnych przypadkach dochodzi do hipoglikemii z omdleniami, co wymaga hospitalizacji.

Kwasica ketonowa

Kolejną dietetyczną skrajnością jest doprowadzenie organizmu do stanu kwasicy ketonowej. Taki stan jest wynikiem niedoboru insuliny. Choroba ta przebiega w etapach powoli nasilających się. Jeżeli chory nie dostarczy sobie insuliny na czas – będzie potrzebował hospitalizacji.

Jak cukrzyk może poradzić sobie z nałogiem alkoholowym

Pierwsza rzeczą jest uświadomienie sobie przez chorego posiadania alkoholowego problemu. Następnie powinien:

• udać się do poradni leczenia uzależnień w celu diagnozy
• przejść proces detoksu alkoholowego
• uczęszczać na ustalony wcześniej harmonogram terapii
• utrzymywać stały kontakt z grupą wsparcia, nawet po zakończeniu leczenia
• wesprzeć walkę z chęcią napicia się poprzez zaszycie alkoholowe

Zaszycie alkoholowe, popularnie zwane wszywką, jest znane niektórym pod nazwą zastrzyk antyalkoholowy Wrocław. Zabieg wszywki ma jednak charakter bardziej chirurgiczny. Polega na wszczepieniu pod skórę chorego tabletek Disulfiramu, które wywołują u niego awersję do alkoholu. W tym czasie diabetyk może osiągać efektywne wyniki terapii oraz uczy się odmowy picia trunków na zasiądzie odruchu warunkującego.